Devoir de Philosophie

Mauriac.vipere

Publié le 24/04/2014

Extrait du document

François Mauriac est né 11 octobre 1885 à Bordeaux. Son nom indique liaisons éloignées famille de Mauriac avec la région au sud-ouest de la France Aquitaine. La capitale d'arrondissement Cantal est une ville que s'appelle Mauriac. Nous pouvons remarquer que dans la plupart de ses oeuvres l'action et toutes les drames de protagonistes ont lieu dans ces côtes de la France. François issu de la bourgeoisie, de la famille aisée. Il était le fils de Jean-Paul Mauriac et Claire Mauriac. Il avait une soeure et trois frères. La plupart d'hommes dans la famille de François, malgré ses issues paysans, ont eu un succès matériel dans sa vie. Parmi les membres de la famille Mauriac nous pouvons trouver les hommes qui exercent les professions très respectées comme un fonctionnaire, un poète où un notaire. Jean, un arrière-grand-père de François, était un créateur de la famille Mauriac et en 1840 il a acquis les vastes terrains autur de la ville Langon et la domaine nommé Malagar qui après a hérité son arrière-petit-fils François. Dans son oeuvre « le noeud de vipères» Malagar est presenté comme Calèse. , jednak by? ulubionym dzieckiem swojej matki, która pozwala?a mu zarz?dza? wszystkimi sprawami rodziny. Po ?mierci ojca, który zmar? w wieku 37 lat wychowywany by? w duchu katolickim przez matk?. François Mauriac nigdy si? nie dowiedzia?, ?e jego ojciec napisa? , ale bez w?tpienia ,syn odziedziczy? po nim talent poetycki. Matka posy?a?a go do katolickich szkó?. Tam poznawa? twórczo?? Pascala i Racine'a, którzy z czasem stali si? jego mistrzami. W 1905 roku uko?czy? studia humanistyczne na uniwersytecie w Bordeaux, nast?pnie podj?? nauk? w paryskiej szkole archiwistów i bibliotekarzy "Ecole des Chartes", ale porzuci? j? po pó? roku, by po?wi?ci? si? dzia?alno?ci literackiej. Debiutowa? w 1909 r. jako poeta, "Les Mains jointes", przyci?gaj?c uwag? krytyków literackich. Gdy wybuch?a I wojna ?wiatowa, Mauriac z powodu s?abego zdrowia nie zosta? przyj?ty do wojska. Zg?osi? si? wi?c do s?u?by w Czerwonym Krzy?u i dwa lata sp?dzi? jako sanitariusz na Ba?kanach. Po zako?czeniu wojny znów po?wi?ci? si? dzia?alno?ci literackiej. Jego pierwsze dwie powie?ci - "Cia?o i krew" (1920) oraz "Uprzywilejowani" (1921) nie spodoba?y si? czytelnikom, natomiast kolejna, "Poca?unek tr?dowatemu" (1922), odnios?a sukces czytelniczy. Potem zas?yn?? jako autor prozy psychologicznej. Pisa? o konfliktach mi?dzy ludzk? nami?tno?ci? a etyk? i wiar?, m.in. w powie?ciach "Pustynia mi?o?ci" (1925), "K??bowisko ?mij" (1932). W 1925 r. Mauriac wyda? tomik poetycki "Burze", a dwa lata pó?niej s?ynn? powie?? "Teresa Desqueyruox" opart? na motywach g?o?nego procesu z 1906 r., wytoczonego kobiecie oskar?onej o usi?owanie otrucia m??a. Mo?na dostrzec w niej wewn?trzny konflikt g?ównej bohaterki, która pragnie zabija?. Jest to obsesyjna rzeczywisto?? duszy pozbawionej mi?osierdzia. Dla Teresy m?? sta? si? symbolem i synonimem prowincjonalnej monotonii ?ycia, braku porozumienia, poczucia bezsensu w?asnej egzystencji, pozbawionej celu. Uwa?a, ze m?? dla którego istotniejszy jest skutek du?ego skandalu na prowincji ni? poznanie prawdziwych motywów zbrodni nigdy jej nie zrozumie. Ta w?a?nie powie??, pe?na wewn?trznych konfliktów cz?owieka oraz trudnych wyborów mi?dzy moralno?ci? a grzechem przynios?a mu najwi?kszy sukces. Francois Mauriac uwa?any jest za pisarza katolickiego, jednak pod koniec lat 20-tych prze?ywa powa?ny kryzys wiary. Mo?na to zauwa?y? w eseju "Cierpienia chrze?cijanina"(1928 r.) Kryzys ten jeszcze bardziej pog??bia krytyka jego utworów przez ?rodowiska katolickie oraz przez jego matk?. Wp?ywa na ma równie? pozama??e?ski zwi?zek Mauriac'a, przez który mo?e rozpa?? si? jego ma??e?stwo z Jeanne Lafon(?lub 1913). Dopiero d?ugie rozmowy z katolickim ksi?dzem pozwalaj? mu odnalele?? wiar? i wewn?trzny spokój, co opisze w eseju "M?ka i rado?? chrze?cijanina" (1932). W czasie II wojny ?wiatowej publikowa? teksty antyfaszystowskie we francuskim podziemiu - Le cahier noir, pod pseudonimem Forez.

Liens utiles